Μετάβαση στο περιεχόμενο

Πίτερ Μπουλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πίτερ Μπουλ
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pieter Boel (Ολλανδικά)
Γέννηση1622[1][2][3] ή 22  Οκτωβρίου 1626[4]
Αμβέρσα
Θάνατος3  Σεπτεμβρίου 1674[5][6][7]
Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησηςΝότιες Κάτω Χώρες
Ιδιότηταζωγράφος[4] και καλλιτέχνης γραφικών τεχνών[4]
ΤέκναJan Baptist Boel the Younger
ΑδέλφιαCoryn Boel
Κίνημαμπαρόκ και Φλαμανδική ζωγραφική μπαρόκ
Είδος τέχνηςΝεκρή φύση
Καλλιτεχνικά ρεύματαμπαρόκ και Φλαμανδική ζωγραφική μπαρόκ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Νεκρή φύση με κυνήγι και ωδικά πτηνά στο χιόνι

Ο Πίτερ Μπουλ (φλαμανδικά: Pieter Boel ή Peeter Boel (1626–1674) ήταν Φλαμανδός ζωγράφος, ο οποίος ειδικευόταν σε "πολυτελείς" νεκρές φύσεις και πίνακες με ζώα. Μετοίκησε στο Παρίσι, όπου εργάστηκε στο εργοστάσιο των Γκομπλέν και έγινε ζωγράφος του βασιλέα. Ο Μπουλ επέφερε επανάσταση στη ζωγραφική ζώων, ζωγραφίζοντας ζώα εκ του φυσικού και στο φυσικό τους περιβάλλον. Στη Γαλλία απέκτησε πολλούς οπαδούς.

Ο Πίτερ Μπουλ γεννήθηκε στην Αμβέρσα σε οικογένεια καλλιτεχνών. Ήταν γιος του χαράκτη Γιαν Μπουλ και αδελφός του χαράκτη Κουίρν Μπουλ ΙΙ. Δάσκαλοί του ήταν ο πατέρας του και ο Γιαν Φάιτ, γνωστός τοπιογράφος και ζωγράφος ζώων. Ο Φάιτ είχε σπουδάσει με τον κορυφαίο ζωγράφο ζώων Φρανς Σνάιντερς.

Όπλα και όργανα πολέμου

Πιστεύεται ότι κατά τη δεκαετία του 1640 ή το 1651 ταξίδεψε στην Ιταλία.[8][9] Το ταξίδι του τον έφερε στη Γένοβα και στη Ρώμη. Στη Γένοβα έμεινε με τον θείο του, τον ζωγράφο και έμπορο έργων τέχνης Κορνέλις ντε Βελ, ο οποίος είχε εγκατασταθεί στην πόλη.[9]

Ο Μπουλ επέστρεψε στην Αμβέρσα, όπου έγινε μέλος στην τοπική Συντεχνία του Αγίου Λουκά ως wijnmeester, τίτλος που αποδιδόταν στα τέκνα των μελών της Συντεχνίας, το 1650-51. Μετά το 1668 μετοίκησε στο Παρίσι. Εκεί εργάστηκε για τον Σαρλ Λε Μπρεν στο πρώτο του εργαστήριο για ταπισερί.[8] Έλαβε τον τίτλο paintre ordinaire από τον βασιλέα Λουδοβίκο ΙΔ΄ το 1674, αλλά απεβίωσε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.[9]

Ήταν ο πατέρας των Γιαν Μπάπτιστ ΙΙ και Μπαλτάσαρ - Λούκας Μπουλ. Δίδαξε τους γιους του και τον Ντάβιντ ντε Κόνινκ.[8][9]

Νεκρή φύση Vanitas, 1663

Ο Μπουλ ζωγράφιζε κατά κύριο λόγο νεκρές φύσεις, περιλαμβανομένων νεκρών φύσεων με άνθη, με κυνήγι, με ζώα και ψάρια, vanitas και όπλα. Ζωγράφισε, επίσης, και μερικά τοπία.[8] Καθώς τα περισσότερα έργα του είναι αχρονολόγητα, είναι δύσκολο να δημιουργηθεί χρονολόγιο έργων του. Οι πίνακές του ήταν πολύ υψηλής ποιότητας. Πιστεύεται ότι από έναν αριθμό έργων του αφαιρέθηκε η υπογραφή του, ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι ήταν έργα του Φρανς Σνάιντερς ή του δασκάλου του Γιαν Φάιτ. Μόνον πρόσφατα ένας αριθμός νεκρών φύσεων σε μουσεία, τα οποία προηγούμενως είχαν αποδοθεί στον Φάιτ, αποδόθηκαν εκ νέου στον Πίτερ Μπουλ.[10]

Ο Μπουλ ακολουθεί, σε μεγάλο βαθμό, το ύφος του Δασκάλου του Γιαν Φάιτ, ιδιαίτερα στις μικρότερες συνθέσεις του, όπου απεικονίζεται ένας λαγός ή μερικά πτηνά στον αέρα. Τα έργα του Μπουλ διαφέρουν από αυτά του Φάιτ στο ότι είναι περισσότερο συγκρατημένα, με απαλότερη και περισσότερο ελεγχόμενη χρήση του χρώματος. Η παλέτα του, επίσης, διαφέρει από του Φάιτ, καθώς ο Μπουλ δείχνει μια προτίμηση στους τόνους του μπλε, του κόκκινου και του ροζ.[9]

Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ιταλία, ο Μπουλ γνώρισε το έργο του Γενοβέζου καλλιτέχνη Τζοβάννι Μπενεντέττο Καστιλιόνε και του ζωγράφου νεκρών φύσεων Τζουζέππε Ρέκκο. Από αυτούς τους Ιταλούς Δασκάλους έμαθε να αυξάνει τη δραματική εντύπωση των έργων του, δίνοντας έμφαση στις σκιάσεις. Χρησιμοποίησε, επίσης, κόκκινα υφάσματα ως παρασκήνιο, ένα κατ' εξοχήν στοιχείο του μπαρόκ, προκειμένου να επαυξήσει την ατμόσφαιρα των συνθέσεών του.[11]

Κελάρι

Ο Μπουλ είναι γνωστό ότι συνεργάστηκε με τους συμπατριώτες του από την Αμβέρσα Εράσμους Κουελλίνους ΙΙ και Γιάκομπ Γιόρντενς, ο οποίος ζωγράφιζε τις ανθρώπινες μορφές στις συνθέσεις του.[11]

Ο Μπουλ ήταν ιδιαίτερα ικανός στις μεγάλης κλίμακας συνθέσεις του είδους vanitas, στις οποίες απεικόνιζε άφθονα φρούτα, άνθη, λεία κυνηγίου και πολύτιμα αντικείμενα. Το αριστούργημά του στο είδος αυτό επιγράφεται Νεκρή φύση Vanitas και σήμερα βρίσκεται στο Ανάκτορο Καλών Τεχνών της Λιλ.[9]

Λέγεται ότι ήταν αυτός που επέφερε επανάσταση στη ζωγραφική ζώων. Ως τότε, οι καλλιτέχνες αρκούνταν στο να κάνουν στατικές σπουδές, χρησιμοποιώντας βαλσαμωμένα ζώα. Ο Μπουλ σχεδίαζε και ζωγράφιζε ζώα εκ του φυσικού, στη "μεναζερί" (menagerie, πρόγονος του ζωολογικού κήπου) του Ανακτόρου των Βερσαλλιών. Με τον τρόπο αυτό απεικόνιζε τα ζώα στις φυσικές τους στάσεις. Ο νατουραλισμός του επηρέασε μεγάλο αριθμό καλλιτεχνών που ασχολήθηκαν με ζώα, εκκινώντας από τον ζωγράφο Ζαν-Μπατίστ Ουντρύ ως τον γλύπτη Αντουάν-Λουί Μπαρύ .[12] Ο Μπουλ ήταν ιδιαίτερα επιδέξιος στην απόδοση πολλών υφών, ιδιαίτερα πτερωμάτων.[9]

Σπουδή σε καμήλες

Οι σπουδές του επί των ζώων χρησιμοποιήθηκαν ως μοντέλα για τα ζώα του προσκηνίου σε μια μεγάλη ταπισερί, η οποία είναι γνωστή ως Οι μήνες ή Τα βασιλικά οικήματα, που δημιούργησε το εργαστήριο ταπισερί Γκομπλέν.[12] Έχοντας αντιληφθεί την αξία του έργου του Μπουλ πάνω στα ζώα, το εργαστήριο Γκομπλέν διατηρούσε ολόκληρη τη σειρά των πινάκων και των σχεδίων του Μπουλ. Ο Γάλλος ζωγράφος Φρανσουά Ντεπόρτ (François Desportes) αντέγραψε μερικούς από τους πίνακές του και δημιούργησε την εντύπωση ότι τα πρωτότυπα έργα ήταν δικά του. Μόνον όταν επιβεβαιώθηκε ότι τα πρωτότυπα ήταν έργα του Μπουλ, η φήμη του ως ζωγράφου ζώων αποκαταστάθηκε.[13]

  1. www.uni-stuttgart.de/hi/gnt/dsi2/index.php?table_name=dsi&function=details&where_field=id&where_value=9326.
  2. collection.britishmuseum.org/id/person-institution/20030.
  3. «Pieter Boel». (Αγγλικά) Art UK painters database. boel-pieter-16221674.
  4. 4,0 4,1 4,2 The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/139443. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
  5. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13775800n. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. «Peeter Boel». (Ολλανδικά) RKDartists. 9645.
  7. Εθνικό Μουσείο Καλών Τεχνών της Σουηδίας. 21330. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Biographical details[νεκρός σύνδεσμος] στο Ολλανδικό Ίδρυμα Ιστορίας της Τέχνης (Ολλανδικά)
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 9,5 9,6 Peeter Boel at site of Johnny Van Haeften Ltd.
  10. Pieter Boel, Fruit, Flowers and a Parrot in a Classical Landscape Αρχειοθετήθηκε 2016-10-03 στο Wayback Machine. at Galleria d'Arte Lorenzelli
  11. 11,0 11,1 Pieter Boel, 'Still Life with Game, a Parrot, a Dog, a Monkey and Fruit' Αρχειοθετήθηκε 2017-03-07 στο Wayback Machine. at The Golden Cabinet
  12. 12,0 12,1 «Adeline Collange, 'Study of a Crowned Crane'». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Αυγούστου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Αυγούστου 2016. 
  13. Pieter Boel, Painter of Louis XIV's Animals - The collection of painted studies from the Gobelins

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Pieter Boel στο Wikimedia Commons